شهيد صورت ميرزايی

خاطرات شهيد صورت ميرزايي به نقل از دخترخاله شهيد
با بمباران شدن شهرها در جنگ تحميلي عراق عليه ايران تعدادي زيادي از هم وطنان عزيزمان كشته شدند. از زن و بچه گرفته تا پيرمرد و پيرزن هايي كه حتي ديگر توان راه رفتن نداشتند. از جمله اين افراد شهيده صورت ميرزايي بود كه ايشان در يك خانواده مذهبي و تدين متولد شد. به علت نبودن مدرسه درس نخوانده و ايشان متاهل و داراي يك فرزند پسر به نام عيسي بود. شهيد مذكور فردي مومن و زني صبور بود كه هميشه هركاري را كه انجام مي داد و براي رضاي خداوند بود. به افراد فاميل كمك مي كرد چون اغلب خانه هايشان نزديك به هم بود. آنها هركاري كه داشتند با همكاري هم ديگر انجام مي دادند بنابراين كارهايشان خيلي زودتر از آنچه كه انتظار مي رفت انجام مي شد. آنها خيلي رابطه صميمانه و دوستانه با همديگر داشته و با همكاري همديگر هيچ كدام لنگ نمي ماندند . صبح زود كه بيدار مي شد اول كارهاي خانه را انجام مي داد و بعد كارهاي بيرون از خانه را كه معمولاً بيشتر كار كشاورزي بود را كمك  همسرش و پا به پاي او كار مي كد. ايشان خيلي فرد قانعي بودند و هميشه سپاسگذار نعمت هاي بي كران خداوند بودند. فرزندش نيز تحت تاثير اين چنين مادري فرد مومن و با خدايي بود. ايشان قصابي داشتند. اگر كسي پول كافي هماراهش نبودم وقع خريد ايشان با بزرگواري كه داشت به او گوشت مي داد و حساب نمي كرد و مي گفت اين چيزها باعث بركت زندگي مي شود. اين شهيده به داشتن چنين پسري افتخار مي كرد. او نزد پسر و عروسش زندگي مي كرد و زندگي خوش و خرمي با همديگر داشتند. با بچه هاي پسرش بازي مي كرد و براي آنها داستان مي گفت و هميشه آنها را راهنمايي مي كرد كه كارهايي را انجام دهند كه خداوند دوست دارد. نوه هايش دورش جمع مي شدند و خيلي عاشقانه به حرفهايش گوش مي دادند اين مادر بزرگ عزيز در تاريخ 63/12/18 بر اثر حمله موشكي دشمن به منطقه اسد آبادي خرم آباد به ايشان تركش وارد شد و به طوري كه تركشها تمام بدن ايشان را فرا گرفته بودند و ايشان به فيض شهادت نائل آمد.
روحش شاد و يادش گرامي